เช้านี้
เดินเข้าในห้อง
ไปยืนข้างโต๊ะสีขาว
เห็นเจสสีนั่งเล่นที่พื้นอยู่ใกล้ๆ
เจสสีอายุสองขวบกว่า
พักหนึ่ง
ลุกขึ้น
เดินไปมา
แล้วเดินเข้ามาหา
เจสสีเดินมาขยับเก้าอี้
ที่อยู่ติดกำแพง
เข้ามาใกล้ผม
ผมก็ตอบสนอง
ตามการคาดเดา
เข้าไปนั่งเก้าอี้
ตัวที่เธอเลื่อนมาให้
แล้วเธอก็เดินไปที่พื้น
หยิบสีเทียนและ
ภาพระบายสีของเด็กเล็ก
เอามาวางบนโต๊ะหน้าผม
แล้วเจสสีก็เดินไปมา
ยกเก้าอี้ตัวที่อยู่ด้านซ้าย
มาวางข้างผม
แล้วพยายามปีนขึ้นมา
ผมช่วยอุ้มเธอขึ้นนั่ง
นั่งเก้าอี้ตัวที่ยกมานั้น
แล้วหยิบสีเทียนจากกล่อง
ยื่นมาให้ผมหนึ่งแท่ง
แล้วหยิบสีเทียนอีกแท่ง
ก้มหน้าระบายสีบนภาพนั้น
แล้วเธอหันหน้ามาหาผม
ผมจึงยิ้มตอบ
แล้วก้มหน้า
ร่วมกับเจสสี
ช่วยกันระบายสีบนภาพนั้น
เด็กสองขวบกว่า
สามารถคิดและวางแผน
มีเป้าหมายที่ชัดเจน
อย่างเป็นระบบ
และทำให้แผนของตนสำเร็จ
ทำสิ่งดีๆ
นำความสุข
ความชื่นชมยินดี
มาสู่ตนเองและคนข้างเคียง
เป็นประสบการณ์
ที่ยอดเยี่ยมจริงๆ
เช่นเดียวกัน
คนมากมายก็เคยมี
ประสบการณ์ที่ดีๆเช่นนี้
ลองคิดใคร่ครวญดู
เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร
จะเกิดขึ้นเองได้หรือ…?
ทุกสิ่งในบ้านในห้องทำงาน
มองออกไปโดยรอบ
ไม่ว่าจะอะไร
ล้วนถูกสร้างขึ้นมา
ด้วยมนุษย์
ที่เริ่มต้นในวัยเด็ก
เช่นเจสสีคนนี้
เด็กเล็กๆ
เช่นเจสสี
อายุเท่านี้
ก็รู้จักวางแผน
รู้จักทำสิ่งดีให้คนอื่น
สำหรับผม
สิ่งดีสวยงามเช่นนี้
สะท้อนให้เห็น ความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า
ผมได้สัมผัสพระปัญญาของพระองค์
ผ่านเด็กเล็กๆคนนี้
ให้ความมั่นใจผมว่า
พระเจ้ายังทรงพระชนม์อยู่
ความรักของพระองค์ยิ่งใหญ่จริงๆ
ผมปรารถนาที่จะได้รู้จักพระองค์
เข้าใจพระองค์มากขึ้น
ได้ใกล้ชิดพระองค์มากขึ้นๆ
พระเจ้ายิ่งใหญ่จริงๆ
ขอบคุณพระเจ้า
เขียนจากประสบการณ์จริง
ดร.พรชัย สกุลลีลารัศมี
